Jak sprawdzić jakość tynków

Kupując nowe mieszkanie podstawowym elementem, który podlega odbiorowi technicznemu są tynki.  Deweloperzy najczęściej wykonują najpopularniejsze rodzaje tynków, czyli tynki cementowo-wapienne lub gipsowe. Dziś skupimy się na ich jakości.

Jakie mogą być wady i uszkodzenia powierzchni tynku?

 

 

– Nierówności

Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych, wynikające z techniki wykonywania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne w przypadku tynków doborowych, a w przypadku tynków zwykłych, dopuszczalne o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m2 powierzchni otynkowanej.

– Wypryski i spęcznienia

Występowanie na powierzchni tynku wyprysków i spęcznień wywołanych obecnością w zaprawie niezlasowanych cząstek wapna, gliny itp. jest niedopuszczalne. Ich występowanie dopuszcza się jedynie w przypadku tynków surowych w liczbie do 5 sztuk na 10 m2 powierzchni otynkowanej.

– Pęknięcia

Występowanie pęknięć na powierzchni tynków jest niedopuszczalne, z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe.

– Wykwity

Wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku soli, pleśni itp. są niedopuszczalne.

– Zacieki

Zacieki mające postać trwałych śladów na powierzchni tynków są niedopuszczalne. [1]

Jakie są dopuszczalne odchylenia powierzchni tynku?

Odchylenia powierzchni tynków obrazuje tabela poniżej [1]

Jak sprawdza się odchylania powierzchni tynków?

Odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny sprawdza się, przykładając łatę budowlaną o długości 2 m i mierząc szczelinomierzem odległość łaty od tynku, oraz licząc liczbę dopuszczalnych prześwitów.

Zwraca się uwagę, że odchyłek od poziomu otynkowanych powierzchni sufitów nie należy łączyć z ugięciami stropów. W przypadkach przekroczenia dopuszczalnych odchyłek płaskości, podanych w tablicy powyżej, niekiedy deweloperzy lub wykonawcy błędnie tłumaczą przekroczenie dopuszczalnej odchyłki występowaniem ugięcia stropu.

Odchylenie krawędzi tynku od linii prostej sprawdza się, przykładając łatę budowlaną o długości 2 m do krawędzi tynku. Należy pomierzyć odległość łaty od krawędzi tynku, oraz obliczyć liczbę dopuszczalnych prześwitów.

Odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny pionowej sprawdza się, przykładając pionowo metrową łatę do powierzchni tynku i mierząc największą odległość łaty od tej powierzchni. Następnie przykłada się pionowo dwumetrową łatę budowlaną i mierzy największą odległość łaty od powierzchni tynku. W taki sam sposób sprawdza się odchylenie krawędzi tynku od kierunku poziomego, przykładając kolejno metrową oraz dwumetrową wypoziomowaną łatę do powierzchni tynku i mierząc największą odległość łaty od tynku.

Odchylenie przecinających się płaszczyzn tynku od kąta przewidzianego w projekcie sprawdza się, przykładając szablon do powierzchni tynku w narożu w taki sposób, aby jedno ramię przylegało do jednej z badanych powierzchni tynku. Następnie mierzy się największą odległość od powierzchni tynku do drugiego ramienia szablonu, w odległości 1 m od wierzchołka mierzonego kąta. Zasadę pomiaru ilustruje rysunek 1.

Pomiary przy pomocy łaty, kątownika i szablonu należy wykonywać z dokładnością do 0,5 mm.

Rys. 1. Pomiar odchylenia od kąta prostego przecinających się płaszczyzn ścian i sufitu 1 – tynk na ścianie, 2 – kątownik z libellą, 3 – tynk na suficie, 4 – maksymalny prześwit pomiędzy kątownikiem a płaszczyzną sufitu (odchyłka powierzchni sufitu od kąta 90^o), 5 – libella, 6 – klin metalowy z odstopniowaniem co 0,5 mm, 7 – dylatacja (nacięcie) w tynku oddzielająca płaszczyznę sufitu od płaszczyzny ścian [2]

Jak powinny być wykończone tynki na stykach materiałów oraz przerwach dylatacyjnych?

Tynki na stykach z powierzchniami inaczej wykończonymi, przy ościeżnicach i podokiennikach oraz urządzeniach grzewczych (np. piecach) itp. powinny być zabezpieczone przed pęknięciami i odpryskami przez odcięcie, tj. pozostawienie bruzdy o szerokości od 2 do 4 mm, przechodzącej przez całą grubość tynku. Miejsca dylatacji podłoża powinny być osłonięte, a w tynku pozostawione przerwy dylatacyjne, które następnie należy wypełnić kitem elastycznym oraz przykryć listwą lub – w przypadku tynków zewnętrznych – wykonać obróbkę blacharską. [1]

Materiały źródłowe:

[1] – WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH część B zeszyt 1 Roboty wykończeniowe Tynki Jacek Popczyk, Jan Sieczkowski Instrukcja ITB

[2] – Ołeksij Kopyłow, Jan Sieczkowski Odbiór lokali mieszkalnych i użytkowych Poradnik ITB