Komórka lokatorska czy boks?

Czym różni się komórka lokatorska od boksu rowerowego?

W związku z coraz częściej pojawiającymi się ofertami deweloperów, dotyczących sprzedaży pomieszczeń gospodarczych pod nazwą  „komórka lokatorska” lub  „boks na jednoślady”, postanowiliśmy wyjaśnić szerzej kwestie nomenklatury tych pomieszczeń, oraz wskazać podstawowe różnice.

Czym jest komórka lokatorska?

Zgodnie z ustawą o własności lokali Art. 3 ustęp 4 komórka lokatorska to pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego:

„Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.”

Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w § 3 ustęp 13 definiuje w sposób zamknięty, że ilekroć mowa o „pomieszczeniu gospodarczym – należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych;”

Jakie są wymaganie względem komórki lokatorskiej?

Jeśli przyjmiemy za rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, że komórka lokatorska to nic innego niż pomieszczenie gospodarcze. To zgodnie z paragrafami 97 oraz 98 przywołanego rozporządzenia takowe pomieszczenie cechują pewne wymagania.

§ 97.

1. Wysokość pomieszczenia technicznego i gospodarczego nie powinna być mniejsza niż 2 m, jeżeli inne przepisy rozporządzenia nie określają większych wymagań.
2. 2. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, wysokość drzwi i przejść pod przewodami instalacyjnymi powinna wynosić w świetle co najmniej 1,9 m, z zastrzeżeniem § 242 ust. 3.
3. Wysokość kanałów i przestrzeni instalacyjnych w budynku oraz studzienek rewizyjnych powinna wynosić w świetle co najmniej 1,9 m, przy czym na odcinkach o długości do 4 m wysokość kanałów może być obniżona do 0,9 m.
4. Odległość między włazami kontrolnymi w kanałach instalacyjnych nie może przekraczać 30 m. Włazy te powinny znajdować się na każdym załamaniu kanału i mieć wymiary co najmniej 0,6 m x 0,6 m lub średnicę 0,6 m.
5. Pomieszczenia techniczne przeznaczone do układania kabli w budynku (tunele i pomieszczenia kablowe) powinny spełniać wymagania wynikające z normy Stowarzyszenia Elektryków Polskich nr N SEP-E-004:2003 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.

§ 98.

1. Podłogi w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych powinny być wykonane w sposób zapewniający utrzymanie czystości, stosownie do ich przeznaczenia.
2. Pomieszczenia techniczne i gospodarcze powinny być wyposażone w instalacje i urządzenia elektryczne dostosowane do ich przeznaczenia, zgodnie z wymaganiami Polskich Norm dotyczących tych instalacji i urządzeń”

Czym jest boks na jednoślady?

Próżno szukać definicji wprost wynikającej z ustawy o własności lokali.

Najbliższa wydaje się definicja z  rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w § 3 ustęp 14, że ilekroć mowa o „lokalu użytkowym – należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym”

Jakie są wymagania względem boksu na jednoślady?

Niestety brak jest wymagań technicznych wynikających w rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych. Jedynym wymaganiem technicznym co do boksu na jednoślady jest konieczność jego wygrodzenia przegrodami budowlanymi. Tym samym panuje  szeroko pojęta dowolność wykonania.

Co warto wiedzieć o boksach na jednoślady?

Warto wiedzieć, że boksy na jednoślady zlokalizowane są najczęściej na hali garażowej ich ściany często stanowią ażurowe konstrukcje często nie przystosowane do składowania materiałów  w tym materiałów budowlanych i palnych. Dodatkowo ich zabudowywanie trwałe w przypadku lokalizacji na hali garażowej jest zabronione z uwagi na możliwość ograniczenia oddymiania całej hali garażowej- każdorazowo należy to uzgodnić z zarządca i projektantem obiektu. Należy dodatkowo pamiętać,  że zgodnie z § 7 ust. 2 rozporządzenia MSWiA w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, obiektów budowlanych i terenów, materiałów niebezpiecznych pożarowo nie przechowuje się m.in. w pomieszczeniach piwnicznych . Dodatkowo zgodnie z zgodnie z § 8 ust. 2 przywołanego rozporządzenia MSWiA. W garażach o powierzchni powyżej 100 m2 dopuszczalne jest jedynie przechowywanie cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 373,15 K (100°C) tylko wtedy, gdy są niezbędne przy eksploatacji pojazdu i są przechowywane w jednostkowych opakowaniach stosowanych w handlu detalicznym